باز هم سالی نو و باز هم نامی نو . نامی که هزاران خط می توان درباره آن نوشت و بحث های طولانی درباره آن لازم است تا موضوع به بلوغ لازم برسد . با نگاهی کوتاه به نام های انتخابی از سوی مقام معظم رهبری نکته بسیار قابل توجه به چشم می خورد که نشان از دور اندیشی بلند ایشان دارد. سال اصلاح الگوی مصرف ، سال همت مضاعف کار مضاعف، و در نهایت جهاد اقتصادی ، این نام ها با بیاناتی که ایشان در پایان و در ابتدای هر سال ایراد می کردند کامل می شود . در یکی از این بیانات ایشان فرمودند این نام ها که برای هر سال انتخاب می شود به این معنا نیست که در پایان هر سال آن شعار نیز پایان می یابد بلکه این شعار ها جنبه افزایشی دارد یعنی در هر سال چند شعار مورد هدف قرار می گیرد . امثال نیز این سه شعار که نزدیکی بیشتری به هم دارند همزمان باید اجرا شوند یعنی نمی توان رویکرد جهاد اقتصادی داشت ولی الگوی مصرف را اصلاح نکرد ، یا مثلا همت مضاعف را فراموش کرد و جهاد اقتصادی را پیش رو گذاشت زیرا تمامی این نام ها و شعار ها به هم پیوسته بوده و هر یک مقدمه و پیش نیاز دیگری می باشد . بر این اساس می توان تحلیل های گوناگونی را برای سال جهاد اقتصادی ارائه کرد که از آن به چند نمونه اشاره می شود. تحلیل محتوایی نام سال جدید که همانا سال جهاد اقتصادی می باشد کمک بسیاری به حرکت ما می کند : جهاد خود به تنهایی کلمه ایست که مفهوم و تعریفی عظیم پشت آن نهفته است که ولی امر مسلمین کمی ان را باز کردند . نام جهاد که در ابتدای هر عملی بیاید آن عمل شرایطش متفاوت می شود و در حالت عادی و متداول به حساب نمی آید . برای مثال جهاد سازندگی که بعد از انقلاب رخ داد نمونه مشخصی است که تحلیل آن می تواند به درک جهاد اقتصادی کمک کند . بعد از پیروزی انقلاب اسلامی شرایط برای مسئولان نظام به دلیل حجمه های داخلی و خارجی بسیار سخت شد برای همین فصل جدیدی از تلاش و کوشش بر روی مسئولان گشوده شد فصلی که در آن صحبت از کمبود امکانات تحریم ها و فشار ها نبود بلکه صحبت از استفاده دقیق و حداکثری از فرصتهای موجود بود فرصتهایی که به آن نه به دید رفع اشتغال یا رفع مسئولیت بلکه به آن به دید دستوری شرعی است که هرچه در آن تلاش کنند نتیجه ای نه زمینی بلکه الهی نسیبشان می شود این یکی از ابعاد جهادی عمل کردن است. البته سختی کار دوچندان است یعنی محاسبات زمینی تقریبا نمی تواند مشکل گشا باشد . شاخصه اصلی دیگری که می توان بر شمرد از خود گذشتگی است ، در کار جهادی از خود گذشتگی نقش کلیدی بازی می کند و تا از خود عبور نکنیم نمی توانیم عملی جهادی انجام دهیم.
برشی دیگر از تاریخ انقلابمان که می تواند به درک جهاد و کار جهادی کمک کند جهاد در معرکه نبرد است یعنی دفاع مقدس تاریخ دفاع مقدس نمونه بسیار بارزی از جهاد و حرکت جهادیست ، هشت سال دفاع و جهاد با دستان خالی که درسی بزرگ و بیاد ماندنی در تمامی عرصه ها چه اقتصادی و علمی و عملی می دهد یعنی درس چگونه از خود گذشتن ، درس چگونه با کم کار بزرگ انجام دادن ، درس خواستن توانستن ، درسی که بعد از قطعنامه 598 به فراموشی نسبی سپرده شد . در این درس شهدا به ما یاد دادند که در حرکت جهادی نفرات اول اجتماع باید همیشه خط مقدم باشند ، اما متاسفانه مسئولین زمان این درس را به فراموشی سپرده بودند در حرکت به قول معروف سازندگی این مردم بودند که بر روی مین های اتصادی رفتند و این صدای شکستن استخوان های مردم مستضعف بود که به گوش می رسید ، همان هایی که به گواهی قرآن وارثین زمین اند . متاسفانه در آن سال های ابتدایی بعد از جنگ و تا چندین سال بعد از آن مسئولین رفاه طلبی را ترویج و ریاضت را از مستضعفین طلب می کردند بی آنکه خم به ابرو بیاورند که سرمایه داران هر روز بر سرمایه شان افزده و مستضعفین هر روزه ضعیف تر می شدند ! در درسی که دفاع مدس به ما داد پیش قدمی مسئولان بزرگترین اصل بود ، به گواه آمار بیشترین فرماندهان در تاریخ جنگ های جهان در جنگ تحمیلی ما به شهادت رسیدند این به این معنی بود که فرماندهان ما ابتدا خود را در جهاد مقدم می داشتند و در ادامه نیرو ها را به جهاد ترغیب می کردند .

به نظر نگارنده تا مسئولین ، خود در تفکرشان اصول و مبانی جهاد را پایه ریزی نکنند نمی توانند عملی جهادی را هدایت کنند و سال جهاد اقتصادی را به ثمر برسانند.
در جهت دیگر اقتصاد تعاریف خواص و گاها ساده ای دارد اما به نظر نگارنده مشکل اصلی ما در امور اقتصادی کشور نداشتن تعریف صحیح از اقتصاد است . تعریف های موجود گاها انحرافی و تحریفیست یعنی مثلا همان تعاریف اقتصاد غربی با رنگ و لعاب اسلامیست و گاها حتی برخی این جسارت را به خود می دهند و از قتصاد لیبرالیستی و سرمایه داری به صورت کاملا آشکار در کشور دفاع می کنند. اما با این تعاریف نمی توان جهاد اقتصادی را به سرانجام رساند زیرا جهاد یک امر کاملا دینیست و ترکیب آن بایک امر سکولار و یا لیبرال ترکیب ماثری به ما نمی دهد . مانند این است که می خواهیم دست فیل را به اسب پیوند دهیم وانتظار داشته باشیم اسبمان با همان سرعت به راه خود ادامه دهد ! به نظر می رسد اگر مسئولان اقتصادی و فعالان دانشگاهی و حوزوی این سال را فقط و فقط به تعریف یک اقتصاد بر پایه اصل اسلامی اختصاص دهند بهتر از آن است که در این سال پیوندی نا معقول میان جهاد و اقتصاد سکولار را به نتیجه برسانند ( که حتی به نتیجه رسیدن این ترکیب خود جای سوال است یعنی آیا می توان همان پیوند ناقص دست فیل با پای اسب را انجام داد یا خیر )